De honderd dagen van Benkirane

29 februari 2012 - 08:52 - Marokko

Meer dan 2,2 miljoen mensen stemden voor de Gerechtigheid en Ontwikkeling Partij (PJD), en 88% van de Marokkanen zegt vertrouwen te hebben in Premier Abdelilah Benkirane. Nochtans hebben de eerste honderd dagen van een regering in Marokko nog nooit zoveel kritiek opgeleverd.

Wanorde en onveiligheid hebben de eerste honderd dagen van regering Benkirane gekenmerkt. Demonstraties hebben plaats gemaakt voor gewelddadige protestacties in verschillende steden. De minister van Justitie en Vrijheid Mustapha Ramid, erkende zelf voor het parlement het bestaan van veiligheidsproblemen die bedreigend zijn voor de burgers in sommige regio’s.

Ondanks dit vertelde Abdelilah Benkirane vorige week donderdag, tijdens een regeringsraad, dat hij niet ging buigen onder de druk van de straat, verwijzend naar de incidenten van Taza en de werkloze afgestudeerden.

Een chronologie van de eerste honderd dagen van regering Benkirane, onthult de moeilijkheden van een land dat worstelt om de kalmte terug te vinden.

Gedurende deze honderd dagen hebben 17 grote rechtszaken plaatsgevonden, werden vrijheidsbeperkingen genoteerd, zijn volledige wijken platgelegd, heeft het hoofd van de regering de pers aangevallen, bezetten werklozen nog steeds openbare gebouwen, en hebben 95 mensen zichzelf in brand gestoken, aldus Mustapha Ramid. Het slecht nieuws raakt ook de sportwereld met de vroege eliminatie van de Atlas Leeuwen in de Afrika Cup 2012. En last but not least, de Marokkaanse vrouw komt in opstand tegen haar geringe aanwezigheid in de regering.

Een meest pessimistisch beeld van de Marokko van Benkirane dus. Honderd dagen na zijn benoeming als hoofd van de regering, en zelfs met een belofte van 5% economische groei en de creatie van één miljoen banen in de komende vijf jaar, zwellen de protesten aan in Marokko.

Benkirane gaat daarvoor niet op geven. Zijn programma is zeer ambitieus en heeft de goedkeuring van de Koning. De islamistische leider belooft de inflatie naar 2% terug te dringen en de werkloosheid naar 8%. De oprichting van een solidariteitsfonds voor de armen is ook gepland.

Op het hoofdkwartier van de Premier, zijn degenen die onder vorige regeringen hebben gewerkt, unaniem. De communicatie is nog nooit zo vloeiend en objectief geweest tussen het Koninklijk paleis en een Marokkaanse Premier.