15 december 2025 - 13:00 - Marokko
De Marokkaanse automobielsector staat aan de vooravond van een ingrijpende transformatie. Na een buitengewoon zwaar jaar in 2025, gekenmerkt door een terugval in de Europese vraag en onvoorziene technische uitdagingen, kiest de nationale industrie voluit voor een versnelde omschakeling naar de productie van elektrische en hybride voertuigen. Het land zet hiermee in op een structureel wederopbouw en hoopt in 2026 weer volledig op kracht te komen.
Om het hoofdstuk van de krimpende cijfers af te sluiten, worden aanzienlijke investeringen gedaan. De grote autofabrikanten in het Koninkrijk hebben structurele wijzigingen in hun assemblageprocessen doorgevoerd. Eén belangrijke speler heeft een plan tot 2030 goedgekeurd om de capaciteit van 500.000 voertuigen om te bouwen tot een flexibele productielijn. Deze lijn is straks in staat om zowel thermische, hybride als volledig elektrische motoren te assembleren. Tegelijkertijd bereidt de fabriek in Kenitra zich voor op de lancering van twee nieuwe, meer luxueuze modellen, waardoor de totale nationale productiecapaciteit op jaarbasis een miljoen voertuigen bereikt.
Lees ook: Renault wil megafabriek bij Nador West Med bouwen
Deze technologische ommekeer volgt op een financieel penibel 2025. Minister van Industrie en Handel, Ryad Mezzour, liet zich duidelijk uit over de situatie: "Het jaar was extreem moeilijk!". Vanaf het eerste kwartaal kleurden de indicatoren rood, met een daling van 14,6% in het assemblage-segment aan het einde van september. Deze tegenvallende resultaten kwamen deels voort uit een lagere Europese vraag naar voertuigen met verbrandingsmotoren en deels door de scherpe concurrentie van elektrische auto’s uit China.
Lees ook: Marokko’s auto-industrie beleeft "heel, heel moeilijk jaar"
Naast de externe marktomstandigheden ondervond de industrie ook specifieke interne problemen. Eén populair model, goed voor zo’n 190.000 eenheden per jaar, zag de verkoop drastisch dalen wegens aanhoudende technische problemen met de motor. Deze lokale crisis fungeerde als een katalysator. Het zette het Marokkaanse productieplatform onder druk om snel de nodige aanpassingen te doen en zo aan de nieuwe mondiale kwaliteits- en technologienormen te voldoen.
