Vroege Egyptenaren hadden verrassend veel Marokkaans DNA

Voor het eerst is het de wetenschappers gelukt om het complete genoom te sequencen van een individu dat leefde tussen 2855 en 2570 voor onze jaartelling. De genetische analyses laten zien dat bijna 78% van het DNA van deze vroege Egyptenaar overeenkomt met dat van neolithische bevolkingsgroepen uit Marokko, met name van de vindplaats Skhirat-Rouazi aan de Atlantische kust. De overige 22% van zijn genetisch materiaal is gelinkt aan het neolithische Mesopotamië, waaronder gebieden in het huidige Irak en omliggende regio’s. De man, met een geschatte lengte van ongeveer 1,60 meter, werd tussen de 44 en 64 jaar oud en vertoonde tekenen van aanzienlijke gewrichtsslijtage.

Lees ook: Atlasgebergte sleutel tot mysterie Canarische Eilanden

Deze bijzondere vondst verandert onze kijk op de oorsprong van de eerste Egyptenaren. Onderzoekers melden dat het lichaam van deze voorouder meer dan 4500 jaar geleden werd bijgezet in een grote grafvaas, diep in een uit de rots gehouwen tombe. Dit type begrafenisritueel was destijds voorbehouden aan de elite. Het onderzoek suggereert een doorgaande verbinding van Noord-Afrika, vanaf het Neolithicum tot aan het Egypte van de farao’s. Bovendien duiden de resultaten op transregionale migratiestromen die veel ouder zijn dan tot nu toe gedacht. Het ging hierbij niet alleen om de uitwisseling van goederen of dieren, maar ook om mensen die reisden en zich vestigden.

Lees ook: Canarische aboriginals hadden Marokkaanse roots (onderzoek)

De uitzonderlijke conservering van het DNA is een belangrijk aspect van deze studie, waarschijnlijk te danken aan de specifieke begrafenisomstandigheden. De wetenschappers vergeleken dit genoom ook met dat van Egyptische individuen uit de Derde Tussenperiode (787-544 v. Chr.) en met genetisch materiaal van hedendaagse Egyptenaren. Hieruit kwamen aanvullende oorsprongen naar voren die wijzen op banden met Ethiopië en Sub-Sahara Afrika.