Vlaanderen blijft onderzoek doen naar eigendommen in Marokko

Hoewel sociale huurders geen onroerend goed mogen bezitten, was het voor sociale huisvestingsmaatschappijen moeilijk om dit te controleren. Ze kunnen namelijk geen gegevens uit buitenlandse kadasters opvragen. Daarom maakte Diependaele het mogelijk voor sociale huisvestingsmaatschappijen om private onderzoeksbureaus in te schakelen, die nagaan of een huurder buitenlands onroerend goed bezit.

Lees ook: België: Marokkaanse gezinnen uit sociale woningen gezet

Van maart 2021 tot eind 2022 zijn er 677 onderzoeken naar buitenlandse eigendom aangevraagd door 35 huisvestingsmaatschappijen. Met name in Marokko (295), Turkije (243) en Italië (68). In bijna de helft van de uitgevoerde onderzoeken werd relevante en proportionele eigendom in het buitenland aangetroffen. "Het gaat niet om vergeten erfenissen waarbij de huurder een waardeloos lapje landbouwgrond bezit, maar om relevante eigendommen", aldus Diependaele in De Standaard.

Het grootst aantal frauderende huurders woont in Limburg, dat in totaal bijna 24.000 sociale woningen telt. De Vlaamse overheid betaalt heel het onderzoek als er eigendom wordt gevonden en 75% als dat niet het geval is. Dat is inmiddels al een kostenpost van één miljoen euro, maar omdat fraudeurs de onterecht verkregen sociale kortingen moeten terugbetalen, wordt dat opnieuw terugverdiend.

Lees ook: Belgische minister wil weten wie een huis in Marokko heeft

Daarom heeft de minister beslist om het contract met een jaar te verlengen. "In bepaalde provincies en steden is nog veel ruimte om fraudeurs aan te pakken. Ook zien we dat in een provincie als Antwerpen nog nieuwe overtredingen aan het licht komen. Er blijft een groep hardleerse overtreders. Dat kunnen we niet tolereren. Sociale woningen moeten terechtkomen bij huurders die er recht op hebben. Met de verlenging van de raamovereenkomst zetten we een grote stap richting meer rechtvaardigheid op de sociale huurmarkt."