Opmerkelijke dinosaurusvondst in Marokko verbreekt alle theorieën

De ontdekking van Taleta Taleta in de fosfaatrijke afzettingen van het Oulad Abdoun-bekken in Marokko ondersteunt de hypothese van intercontinentale migraties aan het einde van het Krijt, zo’n 66 miljoen jaar geleden. In die periode had het uiteenvallen van supercontinent Pangea geïsoleerde landmassa’s gecreëerd, waarvan werd aangenomen dat ze elk hun eigen, unieke fauna huisvestten. De aanwezigheid van dit type dinosaurus, doorgaans geassocieerd met het noordelijk halfrond, op Afrikaanse bodem, zet het idee van totale isolatie van soorten op losse schroeven.

Lees ook: Bijzondere ontdekking in Marokko: dinosaurus met ’duivels uiterlijk’

Deze vondst is geen op zichzelf staand geval. Het is al de derde dinosaurus van de stam Arenysaurini die in de regio is ontdekt, na Ajnabia odysseus en Minqaria bata. De eerdere ontdekking van Ajnabia had al gesuggereerd dat, "ondanks de isolatie door oceanen, hadrosauriden erin slaagden zich te verspreiden in Afrika aan het einde van het Krijt", zoals de onderzoekers benadrukken. De komst van Taleta Taleta bevestigt een verspreidingspatroon vanuit Europa.

Wat deze Afrikaanse soorten extra interessant maakt, zijn hun aanzienlijke morfologische verschillen, met name in hun kaken en tanden. Deze diversiteit wijst erop dat de dinosaurussen, eenmaal in Afrika aangekomen, zich hebben aangepast om verschillende ecologische niches te benutten zonder met elkaar te concurreren. Wetenschappers omschrijven dit als een "adaptieve radiatie geïnduceerd door verspreiding, waarbij de lambeosaurinen zich snel diversifieerden om nieuwe niches te bezetten na hun verspreiding vanuit Europa naar Noord-Afrika."

Lees ook: Dinosaurusafdrukken ontdekt in Marokko

Deze expansie en diversificatie op het Afrikaanse continent staan in schril contrast met de situatie van hun verwanten in Noord-Amerika. Paleontologen merken op dat "deze Afrikaanse radiatie samenviel met de achteruitgang van de lambeosaurinen in Noord-Amerika." Deze uiteenlopende dynamiek toont aan dat de evolutie van dinosaurussen geen uniform wereldwijd fenomeen was, maar dat het regionale, onderscheidende trajecten volgde.