Van Waalwijk tot Marokko: Hennie’s onvermoeibare zoektocht naar slachtoffers aardbeving

Hennie keerde net terug uit Marokko, waar hij samen met collega-vrijwilligers van Stichting Signi Zoekhonden zocht naar overlevenden.

Lees ook: Aardbeving Marokko: Nederlandse zoekhonden lokaliseren tien plekken met slachtoffers

"Na de eerste beelden op het Journaal van de ramp, begon ik al te wiebelen. Je wilt iets doen, hè." Zonder toestemming van de Marokkaanse Ambassade in Nederland, boekten ze een vlucht en vertrokken ze naar het getroffen gebied. "In Marokko hebben we contact gelegd met lokale mensen en kregen we via het coördinatiecentrum toestemming om aan het werk te gaan."

De realiteit was hard. Zijn team vond geen enkele overlevende. "Nee, dat is helaas niet gelukt. Alles en iedereen onder het puin was dood", vertelt hij aan het Brabrants Dagblad. "Maar we hebben wél tien mensen kunnen traceren. Dan help je ook, hè. Als je mensen zo terug kunt geven aan nabestaanden," vervolgt hij na een korte stilte.

Hij ruikt het nog, zegt de oude militair over de penetrante geur van dood in het rampgebied. Ondanks de zware omstandigheden en de aangrijpende taferelen blijft hij nuchter: "Ik ben gewoon heel blij dat ik een beetje heb kunnen helpen. Al was het maar een druppel op een gloeiende plaat."

Lees ook: Speurhonden, onbekende helden aardbeving Marokko

Als oud-militair heeft Hennie al veel meegemaakt. Uitzendingen naar Libanon, Bosnië, Afghanistan en Pakistan hebben hem gevormd. Maar ook dichter bij huis blijft hij actief, zoals zijn vrijwilligerswerk voor Stichting Signi Zoekhonden. Deze stichting, die met speurhonden werkt, zet zich in om vermiste mensen op te sporen, zowel in Nederland als in het buitenland. Hennie’s technische expertise, zoals het gebruik van warmtebeeldcamera’s, speelt hierbij een cruciale rol.