Redenen voor Algerije’s vijandige houding tegenover Marokko

Frédéric Encel schreef een stuk met als titel: "Achter de ruzie met Marokko, de slechte keuzes van Algiers". De tekst werd gepubliceerd in L’Express en is gewijd aan de betrekkingen tussen de twee buurlanden. Hij legt uit waarom de Marokkaans-Algerijnse crisis is vastgelopen. "De verwijten en beweringen komen hoofdzakelijk uit Algiers", zegt hij. En aan de basis van de crisis ligt volgens hem met name de "Algerijnse bitterheid over het succes van zijn buur". Algerije beschouwt Marokko als "archaïsch omdat het een monarchie is en als zwak omdat het zichzelf niet door middel van een oorlog heeft gedekoloniseerd". Maar Marokko is er ondanks alles toch in geslaagd om onafhankelijk te blijven tegenover het Ottomaanse Turkse Rijk en tegenover de Europese mogendheden, door gedurende een halve eeuw de status van protectoraat te aanvaarden, totdat het in 1956 zijn volledige soevereiniteit terug kreeg.

Lees ook: Spaanse experts: risico op gewapend conflict Marokko-Algerije in 2022

De academicus is van mening dat de terugkerende verbittering van Algiers voortkomt uit het falen van een regime dat veel slechte keuzes heeft gemaakt. "De afwijzing van het leren van de Franse taal na de onafhankelijkheid heeft de commerciële capaciteiten en het diplomatieke aura van het land verzwakt en de Arabische leraren die "geïmporteerd" werden uit Egypte brachten het fanatisme van de Moslim Broederschap met zich mee en droegen bij tot de verschrikkelijke burgeroorlog van de jaren 1990. Het land heeft een door het FLN en het leger beheerst renteniers- en dirigistisch economisch systeem, waardoor de baten van de rijkdommen, zoals koolwaterstoffen, nooit ten goede zijn gekomen aan de bevolking, wat zorgt voor heftige en terugkerende sociale mobilisaties, zoals de recente Hirak. Het land is extremistisch in haar politiek-militaire steun aan Sahrawi-militanten en heeft een ondoeltreffende onverzettelijkheid in het Israëlisch-Palestijnse conflict, waardoor de staat, die in het oosten en zuiden al omringd is door mislukte staten, nog meer diplomatiek geïsoleerd raakt".

Lees ook: Algerije ziet overal dreiging van "Marokkaanse vijand"

Volgens Frédéric Encel heeft Koning Mohammed VI, in tegenstelling tot de Algerijnse leiders, een goed besluit genomen door niet alleen symbolisch, maar ook grondwettelijk een drievoudige cultuur te erkennen, waarin de Arabische, Berberse en Joodse cultuur gelijkwaardig zijn, wat "de Algerijnse machthebbers irriteert". Deze laatsten zitten "vast aan een strikt nationaal-statelijk en Arabisch verhaal", schrijft hij.