Militaire interventie van Algerije in de Sahara?

"Het zou verkeerd zijn om er vanuit te gaan dat Algerije neutraal zal blijven. Algerije steunt de militaire uitputtingsstrategie van de Polisario. Hoewel er geen nieuwe wapenoverdrachten uit Algerije zijn geconstateerd die het vermogen van het Polisario-leger zouden kunnen verbeteren, zou Algiers dergelijke overdrachten kunnen overwegen indien er bijvoorbeeld bij een geweldsuitbarsting grote aantallen Polisario-strijders zouden sneuvelen. Dit zou gevolgen hebben voor de hele regio", waarschuwen de auteurs van het rapport, getiteld "Time for International Re-engagement in Western Sahara".

"Om de risico’s te beperken zouden de internationale partners van Marokko - de Verenigde Staten en Frankrijk - er bij Rabat op moeten aandringen om zonder voorafgaande voorwaarden een nieuwe gezant te aanvaarden. Die zou dan moeten onderhandelen over een de-escalatie die beide partijen tot een wapenstilstand zou kunnen brengen", stellen zij voor. Ze roepen daarbij de Verenigde Staten en de Veiligheidsraad op om voor een "directere aanpak" te kiezen. Volgens de auteurs van het rapport zal de regering-Biden wellicht terughoudend zijn om de Amerikaanse erkenning van de soevereiniteit van Marokko over de Sahara in twijfel te trekken. "Desondanks zou zij andere manieren kunnen overwegen om de Polisario gerust te stellen, bijvoorbeeld door opnieuw de steun van Washington te bevestigen voor de halfjaarlijkse verlenging van het Minurso-mandaat."

Om Marokko niet voor het hoofd te stoten, zou in de resoluties van de Veiligheidsraad expliciet moeten worden verwezen naar de noodzaak om de doorgang van El Guerguerat te beveiligen, aldus de denktank. Ze merken op dat het koninkrijk "specifiekere en striktere" voorwaarden zou hebben gesteld voor de benoeming van een speciale gezant van de VN voor de Sahara. "Marokko zou geweigerd hebben een diplomaat aan te stellen uit een Scandinavisch land (vanwege de vermeende sympathie die zij zouden hebben voor de Sahrawi-zaak), uit Duitsland (omdat Rabat met Köhler ontdekte dat het moeilijk was Berlijn tegen te werken) of een permanent lid van de Veiligheidsraad (om te voorkomen dat er ongeoorloofde politieke druk op de onderhandelingen zou worden uitgeoefend)," aldus de denktank.

Eén van de voorwaarden van het koninkrijk is dat de nieuwe VN-gezant rekening houdt met haar autonomie-oplossing die de Amerikaanse regering ook bepleit. Volgens de auteurs van het verslag hebben deze voorwaarden "de groep potentiële kandidaten aanzienlijk verkleind. Een voormalige minister van Buitenlandse Zaken die voor de functie was benaderd, zou hebben gezegd: "Niemand wil geassocieerd worden met een diplomatieke mislukking".

De denktank merkt ook op dat "ondanks de mobilisatie van de Polisario, de meeste internationale reacties op de gebeurtenissen in de Westelijke Sahara gunstig waren over een snelle terugkeer van het staakt-het-vuren, of zich aansloten bij het standpunt van Marokko.