11 december 2025 - 12:00 - Marokko
Elke dag worden in Marokko ongeveer 30 miljoen broden weggegooid. Deze immense verspilling, die het hele jaar door oploopt tot bijna 11 miljard broden, is een paradoxale uitkomst voor een product dat symbool staat voor levensonderhoud en delen. Dit blijkt uit gegevens die de Raad voor de Concurrentie heeft verzameld bij de Marokkaanse Federatie van Bakkerijen en Patisserieën (FMBP).
Met een minimumprijs van 1,20 dirham per stuk, vertegenwoordigt deze collectieve nalatigheid een jaarlijks verlies van 13,2 miljard dirham. Volgens een rapport van Assabah beperkt dit fenomeen zich niet tot huishoudens; de Raad voor de Concurrentie benadrukt dat het de gehele toeleveringsketen verstoort, van de landbouwproductie tot de uiteindelijke distributie. De verspilling wordt gevoed door excessieve consumptiegewoonten, onvoldoende kennis van voedselbeheer en sociale tradities, vooral tijdens feestdagen, waarbij overvloed de voorkeur krijgt boven rationaliteit.
Lees ook: Waarschuwing voor stijging broodprijzen in Marokko
De gevolgen van deze verspilling zijn structureel van aard. Een aanzienlijk deel van de overheidssubsidies voor zachte tarwe, die bedoeld zijn om brood toegankelijk te houden voor de meest bescheiden gezinnen, wordt op deze manier van zijn sociale doel afgeleid. Deze verloren middelen verzwaren onnodig de last van het compensatiesysteem en ondermijnen de effectiviteit ervan.
De verliezen beginnen al op de akkers, waar de uitval bijna 20% bedraagt. Dit is te wijten aan weersomstandigheden, verouderde opslaginfrastructuur en traditionele landbouwpraktijken. Tijdens de opslag, zowel in collectieve opslagplaatsen (5 tot 7% verlies) als in traditionele ondergrondse silo’s (Matmoura), kan bijna 20% van de oogst verloren gaan door vochtigheid en ongedierte. Ook de distributieketen blijft niet gespaard, met nog eens 5% verlies.
Lees ook: Brood wordt duurder in Marokko
Naast de buitensporige financiële kosten eist deze verspilling een zware ecologische tol. Het leidt tot een overbodige exploitatie van kostbare natuurlijke hulpbronnen. De productie van slechts één kilogram tarwe vereist honderden liters water en energie; vitale middelen die tevergeefs worden verspild wanneer het brood dat ervan gemaakt wordt uiteindelijk niet wordt geconsumeerd.
