22 november 2025 - 18:00 - Economie
Het Marokkaanse financiële beleid staat op een keerpunt nu het nieuwe wetsvoorstel voor de begroting van 2026 ingrijpende veranderingen aankondigt. De regering zet in op een hardere aanpak om de hoeveelheid contant geld buiten het bankwezen te verminderen en de formele economie te versterken. Een van de meest opvallende maatregelen is de invoering van een specifieke belasting op onroerendgoedtransacties die niet via de bank lopen. Deze fiscale druk is bedoeld om de Marokkaanse economie verder te bancariseren en de informele sector terug te dringen.
Vanaf 2026 is er een verhoging van twee procent op de registratierechten van kracht voor de verkoop van onroerende goederen en handelsfondsen. Deze extra belasting komt bovenop de huidige tarieven, die variëren van 4 tot 6 procent, indien de transactieakte geen betalingsreferenties vermeldt. Hiermee wordt het ontbreken van een bancaire traceerbaarheid beboet. Hoewel deze fiscale strategie gericht is op het tegengaan van fraude en witwassen, wat het ondernemingsklimaat zou moeten verbeteren, zijn er zorgen bij professionals in de sector. Notarissen vrezen bijvoorbeeld een daling van het aantal transacties, die sinds juli 2024 al gecompliceerd zijn door nieuwe administratieve vereisten voor het verkrijgen van fiscale attesten.
Lees ook: Vastgoed Tanger: kopers opnieuw slachtoffer van cash-deals
Het begrotingsvoorstel bevat nog andere maatregelen om de fiscale transparantie te verhogen. Zo wordt een geleidelijke uitbreiding van de bronheffing in de particuliere sector verwacht. Daarnaast wordt een registratierecht van 0,1 procent ingesteld op overheidsopdrachten om ervoor te zorgen dat de overheid systematisch informatie ontvangt. Om btw-fraude te bestrijden, wordt ook een systeem van auto-liquidatie voorgesteld voor de aankoop van industrieel afval.
Lees ook: Vastgoed Marokko: "zwarte markt"-transacties ontsnappen aan de staat
Deze aanpak betekent ook het einde van spontane regularisatiecampagnes. De belastingdienst DGI heeft bevestigd dat de recente amnestieregeling niet zal worden herhaald. Deze regeling had de integratie van 125 miljard dirham in de bancaire circuits mogelijk gemaakt. De staat geeft nu de voorkeur aan permanente en dwingende maatregelen om de economische gewoonten te veranderen, zelfs als dit voor ondernemers leidt tot een toename van de administratieve complexiteit.