31 oktober 2025 - 13:30 - Marokko
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties staat op het punt een resolutie over de Sahara aan te nemen die een opmerkelijke evolutie in de diplomatieke aanpak betekent. De tekst verlengt het mandaat van de VN-missie MINURSO, maar herdefinieert tevens de basis voor toekomstige besprekingen door het Marokkaanse autonomieplan in het centrum van de onderhandelingen te plaatsen.
De resolutie voorziet in de verlenging van het MINURSO-mandaat tot 31 oktober 2026. Een cruciaal element is dat de tekst een andere diplomatieke toon aanslaat door zijn bezorgdheid te uiten over de "huidige diplomatieke impasse". De Veiligheidsraad merkt "met instemming" op dat het Marokkaanse autonomieplan de "basis voor een rechtvaardige, duurzame en wederzijds aanvaardbare oplossing" kan vormen, een standpunt dat door "talrijke lidstaten" wordt gesteund.
Lees ook: VS dwingt Marokko en Algerije tot spoed-vrede
De tekst gaat een stap verder door te bevestigen dat "een werkelijke autonomie onder Marokkaanse soevereiniteit de meest haalbare oplossing zou kunnen vormen". Dit is een duidelijke aanwijzing van steun voor het Marokkaanse voorstel als uitgangspunt voor de hervatting van de politieke dialoog. De resolutie prijst ook de betrokkenheid van Raadsleden als de Verenigde Staten, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk bij het "faciliteren van de vooruitgang".
De Veiligheidsraad dringt er daarom bij de partijen – Marokko, het Front Polisario, Algerije en Mauritanië – op aan om discussies aan te gaan "zonder voorafgaande voorwaarden", maar wel met als uitgangspunt "het voorstel van autonomie van Marokko". Het uiteindelijke doel blijft het bereiken van een politieke oplossing die de "zelfbeschikking van het volk van de Sahara verzekert", maar dan met de erkenning dat autonomie het "meest haalbare resultaat" is.
Lees ook: Algerije onder druk: diplomatieke nederlagen stapelen zich op in Sahara-zaak
Tot slot verwelkomt de resolutie het aanbod van de Verenigde Staten om als gastheer voor deze onderhandelingen op te treden, ter ondersteuning van de inspanningen van de persoonlijke gezant, Staffan de Mistura. De tekst herhaalt het belang van het staakt-het-vuren en spreekt zijn "diepe bezorgdheid" uit over de ontoereikende financiering voor de Sahrawi’s, waarbij de vraag om hun registratie opnieuw wordt gesteld.
