27 oktober 2025 - 11:00 - Marokko
De Verenigde Staten hebben de diplomatieke druk op Marokko en Algerije flink opgevoerd om binnen twee maanden tot een verzoening te komen. Dit initiatief van Washington heeft als doel om een strategisch partnerschap tussen de twee Noord-Afrikaanse landen tot stand te brengen. De Amerikaanse inspanningen vereisen echter belangrijke concessies van zowel Rabat als Algiers, met de Sahara-kwestie als cruciaal knelpunt.
De Amerikaanse pogingen om de relaties tussen Marokko en Algerije te herstellen, staan centraal in de diplomatieke actualiteit. Amerikaanse bronnen melden dat Washington vastbesloten is om de langdurige crisis tussen de twee landen serieus te beëindigen. Deze aanpak is geworteld in het Amerikaanse standpunt, dat het Marokkaanse autonomieplan voor de Sahara steunt. De VS beschouwt dit plan als de meest "serieuze, realistische en geloofwaardige" oplossing. De toenemende internationale steun voor het Marokkaanse voorstel dwingt Algerije ogenschijnlijk om de nieuwe realiteit onder ogen te zien.
Lees ook: Frankrijk en VAE lobbyen voor Marokkaanse soevereiniteit Sahara bij VN
Khalid Yaymout, onderzoeker in strategische en Afrikaanse zaken, stelt dat de Amerikaanse inspanningen een breder strategisch belang dienen. In een verklaring aan Al3omk legt hij uit dat "de wereld een overgang doormaakt van een unipolair systeem naar een confrontatie tussen oosterse (Rusland en China) en westerse polen (NAVO)." Dit vergroot de behoefte van grote mogendheden aan veiligheid en stabiliteit in vitale geostrategische regio’s. Volgens hem is de Amerikaanse actie dan ook nauw gecoördineerd met de NAVO, omdat de stabiliteit van de regio een strategische noodzaak is geworden tegenover de groeiende invloed van de rivalen van het Westen.
De onderzoeker benadrukt dat Marokko de geopolitieke kaart van de regio heeft hertekend met ambitieuze initiatieven, waaronder het meest in het oog springende Atlantische Initiatief. Dit biedt de door land ingesloten landen van de Sahel een essentiële maritieme toegang, wat de exploitatie van hun veelbelovende economische hulpbronnen vergemakkelijkt, bronnen die van vitaal belang zijn voor de mondiale technologische economie. Yaymout ziet de mogelijke toenadering niet als een simpele verzoening, maar als een volwaardig geopolitiek en economisch partnerschap tussen Rabat en Algiers. Hij stelt dat grote mogendheden behoefte hebben aan betrouwbare "regionale ankerpunten", een rol die de twee landen gezamenlijk kunnen invullen, wat immense economische kansen en grote winsten voor beide staten kan genereren.
De essentiële en ononderhandelbare voorwaarde voor Marokko is de daadwerkelijke en volledige erkenning van zijn soevereiniteit over zijn Zuidelijke Provincies in elk akkoord. De geopolitieke eis van Algerije richt zich daarentegen op het verkrijgen van toegang tot de Atlantische Oceaan. Dit kan via onderhandelingen en binnen de kaders van het internationaal recht en de wereldhandel gerealiseerd worden. Het succes van deze visie hangt af van het bestaan van een "strategisch bewustzijn" bij de leidende elites in beide landen met betrekking tot de globale strategie van de grote mogendheden, en in het bijzonder van de NAVO.
Lees ook: Algerije onder druk: diplomatieke nederlagen stapelen zich op in Sahara-zaak
Het welslagen van de Amerikaanse inspanningen zal afhangen van de bereidheid van beide partijen om op elkaars wederzijdse eisen in te gaan. Washington gokt erop dat gemeenschappelijke belangen in het licht van internationale uitdagingen zwaarder wegen dan het decenniaoude historische conflict. De cruciale vraag blijft of Rabat en Algiers bereid zijn deze stap te zetten binnen de zeer korte termijn van twee maanden, zoals genoemd door de Amerikaanse diplomatieke bronnen.
