Mohamed Ihattaren "verzuipt onder druk"

Geestelijke begeleider Ali Eddaoudi merkt op dat het met Ihattaren niet zo erg gesteld is als met Bakkali. Toch heeft hij dringend hulp nodig. "Alle voetbalkenners zijn lovend over Ihattaren, zijn talent staat buiten kijf. Maar hij verzuipt onder al die druk. Zakaria Bakkali was ook een groot talent. Hij heeft het zelf verkloot. Net als Ihattaren was hij een kapitaal voor PSV, maar ik begrijp dat de club op een gegeven moment klaar was met het gedonder."

Eddaoudi denkt dat er wel wat aan het gedrag van Ihattaren gedaan kan worden. "Veel profvoetballers zijn jongens van de straat. Ze komen niet uit een traditioneel gezin waar ze je thuis vragen hoe je dag was. Daarom zouden ze baat hebben bij een persoonlijk begeleider. Hoe communiceer je nou met een trainer en met je medespelers? Ihattaren is ook nog eens iemand die op jonge leeftijd veel heeft meegemaakt, zoals het verlies van zijn vader."

De Marokkaanse begeleider contacteerde twee jaar geleden Mino Raiola, de zaakwaarnemer van Ihattaren. "Ik heb echter nooit reactie gehad. Begrijp ik ook wel, want Raiola is een van de grootste zaakwaarnemers ter wereld. De meeste zaakwaarnemers zien me als een bedreiging, terwijl ik geen concurrent ben. Je moet mij zien als de tandarts en de zaakwaarnemer is de huisarts. Managers zouden pro-actief moeten zijn, de clubs ook. Je moet een topvoetballer niet zien als een melkkoe, maar als een mens", zegt hij aan het AD.

Daarnaast speelt er volgens hem ook nog de cultuur van de club. Niet alleen bij PSV zijn er botsingen tussen topspelers en de trainer. Zoals bijvoorbeeld bij Ajax, tussen Mounir El Hamdaoui en toenmalig trainer Frank de Boer. "Hij maakte de fout door El Hamdaoui in de kleedkamer voor de hele groep op zijn plaats te zetten. El Hamdaoui zag dat als een vernedering. Het is geen discriminatie van de clubs, want het is menselijk om iemand te halen die op hen lijkt. Kijk ook naar de topambtenaren, daar zie je toch vooral witte mannen in de 50. Kijk, ik kan ook niet alle mensen helpen, heb met een enkeling geen klik en dan verwijs ik hem door."

Naast de weerstand vanwege zaakwaarnemers om spelers mentaal te begeleiden, bieden jonge topvoetballers ook weerstand tegen de begeleiding. "Oudere topsporters zijn vaak positiever daarin, reflecteren gaat dan beter. Als je met jonge jongens spreekt, zien ze mij met mijn 47 jaar als een opa. En als ze dan horen dan ik geestelijk begeleider ben, dan zeggen ze: ‘Ik ben toch niet gek?’"