Moncef Marzouki pleit voor normalisering betrekkingen Marokko-Tunesië

Tijdens een door de Istiqlal-partij georganiseerde online-bijeenkomst, stelde de voormalige Tunesische leider verschillende kwesties aan de orde met betrekking tot de vrede in de regio. Marzouki duidde daarbij zijn standpunt over de betrekkingen tussen Tunesië en Marokko, de kwestie van de Sahara en het belang van de Unie van de Maghreb. De conferentie werd ook bijgewoond door Tunesische kiezers van de partij in Europa en had als thema "de actuele situatie en de toekomst van de Tunesisch-Marokkaanse betrekkingen na de huidige diplomatieke crisis".

Lees ook: Sahara: Moncef Marzouki bekritiseert Kaïs Saïed

Volgens de hoofdspreker was de uitnodiging van Polisario-leider Brahim Ghali door de huidige president van Tunesië voor de Ticad 8, een betreurenswaardige gebeurtenis van voorbijgaande aard. "Het is een zomerwolk die voorbestemd is om te verdwijnen, gezien de voortreffelijkheid van de duizendjarige bilaterale betrekkingen tussen de twee landen en de onwrikbare broederschap tussen de twee broederlijke volkeren," zei Moncef Marzouki. De actie van zijn opvolger is echter wel een gevaarlijke en ongekende wending in de bilaterale broederlijke betrekkingen tussen beide landen, erkende hij.

Over de Unie van de Maghreb zei Marzouki dat de verdeeldheid, die door een bepaalde partij gecreëerd wordt, niet de vrede kan garanderen die naar voor wordt geschoven door "Marokko, dat streeft naar betere betrekkingen met zijn Maghrebijnse buren, zoals duidelijk blijkt uit de Marokkaanse grondwet", waarin uitdrukkelijk de noodzaak wordt vermeld om "te werken aan de opbouw van de Unie van de Maghreb, als een strategische optie".

Lees ook: Tunesië nodigt Polisario-leider Brahim Ghali uit, Marokko roept ambassadeur terug

Wat de Sahara betreft, bevestigde de voormalige Tunesische president zijn overtuiging met betrekking tot het Marokkaanse karakter van de Sahara en de historische soevereiniteit van het koninkrijk over zijn zuidelijke provincies. Hij herinnerde daarbij aan de diepe en onverbrekelijke banden tussen de Marokkaanse Sahrawi’s en de Troon. Tegelijkertijd hekelde hij de houding van de Algerijnse regering ten aanzien van de kwestie van de Marokkaanse Sahara.