Zoeken

Marokko: #TaAnaMeToo, zodat verkrachte vrouwen niet meer moet zwijgen (video)

10 maart 2021 - 10:40 - Marokko

©

Slachtoffers van verkrachting in Marokko worden niet alleen lichamelijk en psychisch gebroken, maar lopen ook de kans te worden beschuldigd van seksuele betrekkingen buiten het huwelijk en veroordeeld te worden tot een gevangenisstraf krachtens artikel 490. Om verkrachtingsslachtoffers aan te moedigen om naar buiten te treden, maakte de Marokkaanse filmmaker Nabil Ayouch een geanimeerde webserie genaamd #TaAnaMeToo, waarin verkrachte vrouwen aangrijpende getuigenissen afleggen over de ergste dag van hun leven.

De webserie wordt geproduceerd door de creatieve studio Jawjab, een dochteronderneming van Ali’n Productions opgericht door de Marokkaanse filmmaker en is een primeur in de Arabische wereld. #TaAnaMeToo (ik ook #meetoo), heeft als doel om de stilte rond seksueel geweld te doorbreken. In Marokko durft maar 6,6% van de verkrachte vrouwen een klacht in te dienen, terwijl één op de twee Marokkaanse vrouwen zegt slachtoffer te zijn geweest van geweld, zo blijkt uit een onderzoek van het ministerie van Gezin uit 2019.

#TaAnaMeToo is een verzameling getuigenissen van vrouwen die verkracht zijn en jarenlang hebben gezwegen onder de druk van een samenleving die snel oordeelt en veroordeelt. De slachtoffers hebben besloten om voor het eerst te spreken in #TaAnaMeToo. "Ik tekende mijn doodvonnis op de dag dat ik trouwde. Echtelijke verkrachting is het ergste van alles omdat het elke nacht gebeurt. Zodra het donker werd, voelde ik me misselijk worden. Ik was bang. Dus ik zorgde ervoor dat ik heel vroeg naar bed ging, voordat hij thuiskwam van zijn werk. Maar het was tijdverspilling, hij maakte me wakker en dwong me seks met hem te hebben," zegt een vrouw in een van de video’s.

"Ik was 10 jaar oud toen mijn broer me begon te verkrachten. En dat ging zo verschillende jaren door," zegt een ander. Ze vertelt dat ze probeerde om haar familie te waarschuwen voor de beproeving die ze doormaakte. "Mijn moeder beschuldigde me ervan dat ik het allemaal verzonnen had," legt ze uit. "Mijn vader was aanvankelijk ontdaan toen ik het hem vertelde, maar hij veranderde al snel van mening toen we spraken over wat er moest gebeuren. Vandaag, twaalf jaar later, gaat mijn broer trouwen, zijn leven gaat gewoon verder alsof er nooit iets gebeurd is", meldt Jeune Afrique.

De angst voor wat er over hen gezegd zal worden is zo groot, dat deze vier vrouwen er alleen mee hebben ingestemd om hun verhaal openhartig en eerlijk te vertellen op voorwaarde dat ze anoniem blijven. "In Marokko is er nog een lange weg te gaan voordat deze getuigenissen op een dag in levende lijve kunnen worden verteld", zegt Youssef Ziraoui, producent van de webserie en algemeen directeur van Jawjab. "Hun veiligheid staat op het spel. We moeten onszelf niets wijsmaken: de angst voor afkeuring en hchouma (schaamte), is nog zeer sterk. Het is bovendien de angst voor schaamte die vele slachtoffers en hun familie ertoe brengt deze tragedies te verzwijgen, naast de moeilijkheid voor hen om te bewijzen dat zij zijn misbruikt, aangezien de bewijslast bij de aanklager ligt".

Verschillende Marokkaanse kunstenaars en cartoonisten zijn opgeroepen om de boodschap van deze vrouwen uit te dragen. Onder hen Meryem Aït Aghnia, Oussama Abbassi, Nass Reda-Fathmi en Zaïnab Fassiki die bekend staat om haar werk als "activiste", zoals zij zichzelf graag noemt, en het patriarchaat bestrijdt door te tekenen. "Onze roeping, als media, is niet zozeer om een beweging op gang te brengen, maar gewoon om zoveel mogelijk weerklank te geven aan diegenen die ervoor gekozen hebben om te spreken, om er op die manier voor te zorgen dat er naar hen geluisterd wordt door de Marokkaanse samenleving," zegt de Marokkaanse filmmaker Nabil Ayouch.

Bladna.nl