Keiharde cijfers over corruptie in Marokkaanse zorg

De opdracht aan Forvis Mazars is om een nauwkeurige risicokaart van corruptie op te stellen, gericht op drie specifieke terreinen. De focus ligt op de zorgverlening en de patiëntrelatie binnen ziekenhuizen, de gehele waardeketen van gezondheidsproducten zoals medicijnen, en de private gezondheidssector, met inbegrip van de regulering van privéklinieken en medische praktijken. Het uiteindelijke doel van de INPPLC is om hiermee de basis te leggen voor maatregelen die de betrouwbaarheid van het nationale gezondheidszorgsysteem moeten waarborgen.

Lees ook: GenZ212 richt zich direct tot Koning Mohammed VI

De urgentie voor dit nieuwe onderzoek wordt bevestigd door de verontrustende resultaten van de nationale enquête die tussen oktober en december 2022 werd uitgevoerd onder 5000 Marokkaanse staatsburgers en 1000 Marokkanen woonachtig in het buitenland. Hieruit bleek dat 56% van de ingezetenen de kwaliteit van de gezondheidszorg als een van de drie grootste zorgen beschouwt. Nog schokkender is dat 68% van de burgers corruptie in de sector als wijdverbreid tot zeer wijdverbreid ervaart. Dit percentage stijgt zelfs tot 76% onder Marokkanen in het buitenland en 75% onder bedrijven. Concreet werd 17% van de personen met contact in de publieke gezondheidszorg geconfronteerd met een vraag om smeergeld, met een incidentie van 10% per contactmoment.

Uit de eerdere studie bleek tevens het gedrag van de bevolking: wanneer smeergeld wordt gevraagd, betaalt 57% van de burgers. Slechts 25% weigert en zet de procedure voort, terwijl amper 3% weigert en een officiële klacht indient. De publieke gezondheidszorg is het vaakst het toneel van corruptie, met name rondom sociale hulp en aanwerving. Vooral jongvolwassenen van 25 tot 34 jaar en personen met een gemiddeld opleidingsniveau zien corruptie als een groot probleem.

Lees ook: Marokko: openbare ziekenhuizen sterven, privéklinieken pakken miljarden

De geconstateerde corruptie heeft ernstige gevolgen voor het systeem: het ondermijnt de toegang tot en kwaliteit van de zorg, veroorzaakt ongelijkheid en vermindert de algehele effectiviteit. Deze situatie wordt toegeschreven aan factoren zoals een zwak wetgevend kader, een gebrek aan coördinatie tussen de vele partijen, een falend controlesysteem en een beperkt dienstenaanbod. Corruptie komt voor in de vorm van zowel kleine dagelijkse omkoping als grootschalige corruptie bij bijvoorbeeld overheidsopdrachten en strategische beslissingen. Gezien de urgentie is de snelle uitvoering van de aanbevelingen uit het Nieuwe Ontwikkelingsmodel essentieel om aan de behoeften van de bevolking te voldoen en de doelstellingen voor 2035 te behalen.