10 oktober 2025 - 09:00 - Marokko
Meer dan zestig vooraanstaande Marokkaanse persoonlijkheden, waaronder academici, schrijvers, journalisten en mensenrechtenactivisten, hebben een open brief gericht aan Koning Mohammed VI. Met deze brief, als steun aan de GenZ212-beweging, nodigen de ondertekenaars de monarch uit om "grondig te handelen" teneinde "waardigheid, vrijheid, en sociale rechtvaardigheid" voor het Marokkaanse volk en zijn jeugd te garanderen.
De ondertekenaars, die zichzelf "een groep dochters en zonen van deze natie" noemen, benadrukken de ernst van de situatie. Ze stellen dat ze zich tot de Koning wenden omdat hij de ultieme autoriteit, en daarmee de ultieme verantwoordelijkheid, bezit. "Het volk van Marokko lijdt, en zijn jeugd schreeuwt dit al tien dagen met kracht op straat. Tot nu toe is de reactie van de autoriteiten repressie en honderden arrestaties geweest. Hierdoor zijn er betreurenswaardige maar voorspelbare gewelddaden ontstaan, waarvan sommige doden hebben veroorzaakt. De situatie is ernstig, en het is onze plicht om met u te spreken voordat een noodlottige spiraal, God verhoede het, ons land naar het onbekende leidt," zo openden de ondertekenaars hun brief op de website Change.org.
Lees ook: GenZ212 richt zich direct tot Koning Mohammed VI
In hun schrijven herinneren ze eraan dat "de jeugd van Marokko, het kloppende hart van onze samenleving, aandringt op een hervorming van de gezondheidszorg en het onderwijs – en meer nog, van het bestuur." Ze stellen dat deze eisen, die door het hele volk worden gesteund, legitiem zijn en om een "concrete, diepgaande en politieke" reactie vragen. Volgens hen is enkel een dergelijk antwoord in staat de spanningen te verminderen, de rede te herstellen en de hoop terug te geven. De jongeren van Generatie Z eisen tevens het vertrek van de regering van Aziz Akhannouch, een eis waarin de ondertekenaars hen steunen. "Wij kunnen hen alleen steunen in deze eis, die met de juiste constitutionele middelen moet worden uitgevoerd," bevestigen zij, hoewel ze benadrukken dat het "echt noodzakelijke" is om de "structurele oorzaken van de woede die ons land teistert aan te pakken."
Om dit te bereiken, stellen de prominenten acties voor langs drie essentiële lijnen. Ten eerste, de moralisering van de macht, wat een oprechte en effectieve strijd tegen corruptie, de rentenierseconomie, cliëntelisme en de samenspanning tussen geld en autoriteit vereist. Ten tweede, de prioriteiten van de staat, die zich moeten richten op de essentiële behoeften van het volk, zoals onderwijs, gezondheidszorg en het creëren van banen, in plaats van vast te houden aan weelderige uitgaven voor projecten zoals het grootste voetbalstadion ter wereld of de snelste treinen van Afrika. Ten derde, de geloofwaardigheid van de instellingen, die alleen kan worden hersteld door de daadwerkelijke uitoefening van macht strikt te koppelen aan politieke verantwoording jegens het volk en, indien nodig, strafrechtelijke verantwoording jegens de rechtbanken.
Op de middellange en lange termijn achten de ondertekenaars het "onmisbaar dat Marokko zich met vastberadenheid op deze weg van hervormingen begeeft." Op korte termijn vragen zij de autoriteiten om de Marokkaanse burgers, met Generatie Z voorop, van de echtheid en het ernst van deze vastberadenheid te overtuigen met "tastbare daden". Hiertoe nodigen zij Koning Mohammed VI uit om "namens de staat de deelneming te betuigen aan de families van de slachtoffers van de afgelopen dagen" en "zich ertoe te verbinden dat serieuze en transparante onderzoeken naar deze drama’s worden ingesteld, en dat de verantwoordelijken ter verantwoording worden geroepen."
Lees ook: Aziz Akhannouch: de boycot!
Ze dringen er verder bij de vorst op aan de mensenrechten te versterken door "alle gevangenen van de GenZ212-beweging en alle andere politieke en gewetensgevangenen in Marokko vrij te laten, te beginnen met die van de Hirak van de Rif," en de pers- en meningsvrijheid te bevorderen. Tot slot bevelen zij aan een grondwetsherzieningsproces te starten dat de democratische soevereiniteit van het volk, de fundamentele vrijheden en de scheiding der machten (dit keer echt) verankert, en een nationaal en volledig representatief dialoog op te starten om de economische en sociale prioriteiten van Marokko te herzien en de vrijgekomen budgetten te heroriënteren naar de publieke gezondheidszorg en het onderwijs. De brief sluit af met de immense hoop dat de Koning met deze maatregelen "de weg opent naar een werkelijke verzoening van alle dochters en zonen van dit land," die "waardigheid, vrijheid, sociale rechtvaardigheid" garandeert.
