Moudawana: wijzigingen voor Marokkanen in het buitenland

Een van de voorstellen betreft het huwelijk van Marokkanen in het buitenland. Het zou het voor hen mogelijk maken om een huwelijk aan te gaan zonder de vereiste aanwezigheid van twee moslimgetuigen. Volgens de gepresenteerde tekst zou deze maatregel tegemoetkomen aan een lang bestaande vraag en een einde maken aan de moeilijkheid die soms wordt ondervonden bij het vinden van getuigen in de consulaten.

Lees ook: Moudawana: belangrijke vooruitgang voor Marokkaanse diaspora

Een ander voorstel heeft betrekking op de wettelijke voogdij (wilaya) van kinderen in geval van echtscheiding. Het is de bedoeling om deze voogdij over te dragen aan de moeder die de voogdij over de kinderen heeft. Momenteel behoudt de vader vaak dit voorrecht. Indien aangenomen, zou de maatregel de moeder in staat stellen om de juridische handelingen met betrekking tot haar kinderen te verrichten zonder de toestemming van de ex-partner te hoeven verkrijgen.

Er wordt ook voorgesteld om het huishoudelijk werk van de echtgenote te erkennen als een bijdrage aan de groei van het familievermogen. Tegelijkertijd zou de financiële zorg voor de echtgenote verplicht worden vanaf de ondertekening van het huwelijkscontract.

Lees ook: Pleidooi voor sterkere huwelijken in Marokko

Wat het stelsel van tijdens het huwelijk verworven goederen betreft, wordt voorgesteld om de door de echtgenoten aangegane schulden vóór de verdeling voorrang te geven. Een andere voorgestelde maatregel is de uitsluiting van de echtelijke woning van de nalatenschap, om ervoor te zorgen dat de langstlevende echtgenoot zijn of haar woning behoudt.

Ook de voogdij over de kinderen na de echtscheiding komt aan bod. Een voorstel zou een gescheiden moeder in staat stellen de voogdij over haar kinderen te behouden als ze hertrouwt, onder bepaalde voorwaarden die in de gepresenteerde tekst niet worden gespecificeerd.

Lees ook: PJD wil ’trouwsubsidie’ voor jonge Marokkanen

De minister van Habous gaf tijdens de presentatie aan dat de Ulema het aan de Koning overlieten om "de relevantie van deze voorstellen te beoordelen in het licht van het "algemeen belang"", een term die in het Arabisch wordt aangeduid met "maslaha". De aanneming en uitvoering van deze amendementen hangen dus af van deze koninklijke beoordeling.